Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Αδιανόητες οι απαιτήσεις της Γερμανίας

Αδιανόητες οι απαιτήσεις της Γερμανίας – θα δοθεί μεγάλη μάχη στην ΕΕ και θα υπάρχουν τεράστιες διακυμάνσεις στις αγορές


Όσοι πίστεψαν οτι η Ευρώπη σώθηκε αφού οι ευρωπαίοι ηγέτες σκοπεύουν να πάρουν γενναίες αποφάσεις για την αντιμετώπιση της κρίσης του χρέους, μάλλον έκαναν λάθος. Οι αποφάσεις αυτές δεν θα ληφθούν εύκολα και ενδεχομένως να μη ληφθούν πρίν το καλοκαίρι.
Η δήλωση της κυρίας Μέρκελ μετά τις πρώτες  αντιδράσεις των χωρών στην πρόταση της για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας είναι αποκαλυπτική για το δράμα που θα ζήσουμε ώς ευρωπαίοι τους επόμενους μήνες: «έχουμε χρόνο, θα βρούμε λύση» είπε η κυρία Μέρκελ και απέδειξε οτι δεν αντιλαμβάνεται οτι ο χρόνος της ΕΕ έχει ήδη τελειώσει. Η «πονήρη» Γερμανίδα Καγκελάριος – όσο πονηρή μπορεί να είναι μια Γερμανίδα - θεωρεί οτι κάνοντας τη δύσκολη, θα αναγκάσει τους ευρωπαίους ηγέτες να αποδεχθούν το γερμανικό σχέδιο που περιλαμβάνει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια για όλους, συνταγματική απαγόρευση του ελλείμματος και συνταγματικό φρένο στο χρέος. Με λίγα λόγια την εκχώρηση της εθνικής ανεξαρτησίας όλων των χωρών σε θεσμικά όργανα της ΕΕ που διοικούνται απο Γερμανούς.
Φυσικά και δεν θα γίνει αυτό. Πρόκειται για απαίτηση εξωφρενική με λογικά αλλά και ιστορικά κριτήρια. Πρόκειται για μια απαίτηση που ακόμη και αν την δεχτούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες, δεν θα τη δεχτούν τα κοινοβούλια και οι λαοί της Ευρώπης. Και το αποτέλεσμα των γερμανικών πιέσεων θα είναι να μπούν σε μεγάλη πολιτική κρίση οι ευρωπαικές χώρες και φυσικά, η ΕΕ και το ευρώ θα κινδυνεύσουν με κατάρρευση υπο την πίεση των αγορών η οποία θα είναι πολύ ισχυρότερη απο ότι έχουμε δεί μέχρι σήμερα.
Όσο καλύτερα και νωρίτερα ξεκαθαρίσουν οι ευρωπαίοι στους Γερμανούς οτι «αυτά δεν γίνονται και δεν συζητιούνται» τόσο το καλύτερο για την Ενωμένη Ευρώπη και για τις οικονομίες μας.
Βεβαίως η κυρία Μέρκελ παίζει και ενα εσωτερικό παιχνίδι απευθυνόμενη με αυτές τις προτάσεις στα αφελή ένστικτα ορισμένων Γερμανών ψηφοφόρων οι οποίοι πιστεύουν οτι μέσω της ΕΕ και του μηχανισμού στήριξης η Γερμανία θα ελέγξει την Ευρώπη. Δεν είναι όμως πολλοί αυτοί. Υπάρχουν φωνές στη Γερμανία σήμερα, που υποστηρίζουν οτι η Γερμανία θα έπρεπε να ντρέπεται για τη στάση της. Δεν είναι λίγοι οι Γερμανοί οικονομολόγοι και πολιτικοί, μεταξύ των οποίων και ο πρώην Καγελάριος Σρέντερ που υποστηρίζουν οτι η βοήθεια στην Ελλάδα θα έπρεπε να έχει έρθει νωρίτερα. Και είναι αρκετοί αυτοί που βρίσκουν μη ρεαλιστικές τις απαιτήσεις της Γερμανίας.

Υπο αυτές τις συνθήκες αλλά και με την προοτπική να υπάρξει ισχυρή αντίσταση απο τους άλλους ευρωπαίους ηγέτες στις αδιανόητες απαιτήσεις της Γερμανίας, δεν πρέπει να περιμένουμε μια εύκολη και αναίμακτη λύση του ευρωπαικού προβλήματος χρέους μέσα στον Μάρτιο. Αντίθετα, θα πρέπει να αναμένουμε σύγκρουση αντίρροπων δυνάμεων που θα επιφέρουν και σημαντικές διακυμάνσεις στις αγορές.
Το πρόβλημα της κρίσης χρέους της Ευρώπης εκτός απο λογιστικό είναι και βαθειά πολιτικό. Και οι διαφορετικές προσεγγίσεις που υπάρχουν σε συνδυασμό με το τεράστιο πολιτικό ρίσκο που συνδέεται με τις αποφάσεις για όλους ανεξαιρέτως τους ευρωπαίους ηγέτες δεν επιτρέπουν αισιοδοξία.
Συνεπώς και οι αγορές θα κινηθούν ανάλογα με τις προσδοκίες που θα αλλάζουν κάθε τόσο για αρκετό καιρό ακόμη και τουλάχιστον έως ότου αποφασίσει η Γερμανία να  βάλει νερό στο κρασί της. Και θα το αποφασίσει, είτε γρήγορα (αν οι ηγέτες αρνηθούν να δεχτούν τους όρους της), είτε αργότερα (αν οι ηγέτες δεχτούν τους όρους αλλά τα κοινοβούλια αρνηθούν να τους εγκρίνουν) , είτε ακόμη πιο αργά - όταν ενώ οι ηγέτες και τα κοινοβούλια αποδέχτηκαν τους γερμανικούς όρους, οι ίδιοι οι λαοί αρνηθούν να εφαρμόσουν το γερμανικό μοντέλο.